Wat houdt het project in?
Met dit project willen onderzoekers van het Radboudumc in Nijmegen de effecten van kortdurige en langdurige stress op de ziekte van Parkinson in kaart brengen. De onderzoekers willen kijken of het volgen van een leefstijlinterventie (een behandeling die gericht is op de leefstijl) stress kan verminderen. Bij de leefstijlinterventie horen lichamelijke en mentale oefeningen. Ook leert men strategieën om in het dagelijks leven beter met stress om te gaan. De onderzoekers kijken ook ze of de behandeling positieve effecten kan hebben op de klachten van de ziekte van Parkinson.
De leefstijlinterventie duurt twee maanden en wordt aangeboden in het Radboudumc in Nijmegen. Om goed in de gaten te houden hoe de stressklachten en de ziekte van Parkinson elkaar beïnvloeden, worden alle deelnemers gedurende 1 jaar gevolgd. Op die manier kunnen de onderzoekers zien of de interventie op de korte en lange termijn kan helpen om met stress om te gaan, en of er ook na verloop van tijd effecten van de interventie (in de hersenen) terug te zien zijn. De effecten van de interventie worden onderzocht door middel van hersenscans, meetwaardes die wat zeggen over ontstekingsreacties in het lichaam en verschillende vragenlijsten.
Waarom dit project?
Op dit moment is er helaas geen medicijn dat de ziekte van Parkinson kan afremmen of genezen. Hierdoor is er meer belangstelling gekomen voor behandelingen buiten medicijnen. Welke aanvullende behandelingen het beste werken voor de ziekte van Parkinson is echter nog niet bekend.
Een behandeling die zich specifiek richt op stress is veelbelovend, omdat steeds meer onderzoek laat zien dat stress de Parkinson klachten doet toenemen. Zo laat onderzoek uit het Radboudumc zien dat een symptoom als trillen minder wordt als stressgebieden in de hersenen geremd worden.
Met dit project willen de onderzoekers aan de ene kant de effecten van stress op de ziekte van Parkinson te begrijpen, en aan de andere kant kijken of een leefstijlinterventie een effectieve behandeling tegen stress en Parkinson klachten kan zijn. Bovendien kan dit onderzoek nieuwe inzichten geven over Parkinson. Die inzichten zijn belangrijk, omdat ze in de toekomst ook kunnen helpen om nieuwe behandelingen te ontwikkelen.

Wat wordt er van mij verwacht?
Deelname houdt in dat je gedurende 12 maanden 3 keer naar het Donders instituut in Nijmegen komt voor een testdag. De eerste afspraak vindt plaats aan het begin van het onderzoek, de tweede afspraak na 2 maanden en de derde afspraak 12 maanden na de eerste afspraak. Bij de eerste en laatste afspraak wordt ook een MRI scan van uw hersenen gemaakt.
Na de eerste afspraak word je ingeloot in één van twee groepen. Eén groep krijgt tussen afspraak 1 en 2 een training gericht op de leefstijl. Die bestaat uit 8 wekelijkse sessies van 2,5 uur plus één dag. De andere groep mag de interventie na afloop van het onderzoek (na 12 maanden) volgen. In de loop van de 12 maanden zijn er ook een aantal momenten waarop de onderzoekers je vragen om thuis vragenlijsten in te vullen.
Hoe vaak je tijdens het onderzoek naar Nijmegen moet komen, hangt dus af van de groep waar je ingeloot wordt. Word je ingeloot in de groep die de leefstijlinterventie gaat volgen? Dan word je gevraagd om 3 keer voor een onderzoeksdag en om 8 keer (elke week gedurende 2 maanden) voor de leefstijlinterventie naar Nijmegen te komen. In totaal dus 11 keer. Word je ingeloot in de groep die tijdens het onderzoek de leefstijlinterventie niet volgt? Dan vragen wij je om 3 keer voor een onderzoeksdag naar Nijmegen te komen.

Wat heb ik eraan?
Door deel te nemen aan het onderzoek help je mee aan het verkrijgen van nieuwe kennis over de effecten van stress op de ziekte van Parkinson. Deze kennis kan in de toekomst nieuwe behandelingen mogelijk maken. Verder krijg je door de deelname de gelegenheid om een nieuw leefstijlprogramma gratis te volgen dat mogelijk gunstige effecten heeft op de ziekte van Parkinson, hetzij direct (als je daarvoor ingeloot wordt) of na 12 maanden.

Kan ik meedoen?
Om mee te kunnen doen aan het onderzoek moet je de ziekte van Parkinson hebben. Je diagnose mag maximaal zeven jaar geleden gesteld zijn. Als je korter geleden gediagnosticeerd hebt is dat dus ook goed.
Je kunt niet meedoen aan het onderzoek als je ook andere neurologische ziektes hebt (zoals een beroerte, epilepsie, dementie), als je metaal in je lichaam hebt (zoals een pacemaker, DBS, of een insulinepompje), als je angstig bent in kleine ruimtes (claustrofobie), of als je zwanger bent.
Of je verder geschikt bent om mee te doen aan het onderzoek, gaan de onderzoekers bekijken aan de hand van een korte vragenlijst die je thuis kunt invullen. Deze vragenlijst ontvang je van ons na aanmelden voor het onderzoek via de knop ‘Meld je aan’ onderaan de projectpagina.
