Wat houdt dit project in?
Bij de ziekte van Parkinson horen veel verschillende verschijnselen. Hallucinaties die je kunt zien (visuele hallucinaties) zijn minder bekend. Niet iedereen krijgt ermee te maken. Visuele hallucinaties zijn beelden die niet echt zijn. Het lijkt bijvoorbeeld of er in je ooghoeken een persoon of dier langsloopt. Je kunt ook heel sterk het gevoel hebben dat er iemand in de kamer is, of je volgt, terwijl dat niet zo is. Soms zie je de dingen verkeerd: een mens is in werkelijkheid een boom of een poes blijkt een vaas op de vensterbank.
Visuele hallucinaties bij de ziekte van Parkinson komen in het begin maar af en toe voor. Na verloop van tijd kan het besef dat de beelden niet echt zijn verdwijnen. De beelden zijn niet meer te onderscheiden van datgene waarvan we weten dat het echt gebeurd is. Wanneer dit gebeurt, kan het angst en onrust veroorzaken. Dit is vaak een reden voor behandeling met medicijnen tegen verwardheid (antipsychotica).
Het advies is nu om visuele hallucinaties pas te behandelen wanneer ze een probleem opleveren. De CHEVAL-studie onderzoekt of het beter is om visuele hallucinaties al in een vroege fase te behandelen. Dit kan door het geven van een medicijn dat de aandacht probeert te verbeteren (een cholinesteraseremmer).
Waarom dit project?
Aan visuele hallucinaties wordt minder aandacht besteedt dan aan andere verschijnselen van de ziekte van Parkinson. Maar het ervaren van hallucinaties is voor de behandelaar belangrijk om te weten. Dit betekent waarschijnlijk dat de patiënt een verminderde aandacht heeft. Er zijn medicijnen beschikbaar die de aandacht kunnen verbeteren, maar die worden pas in een late fase van de ziekte voorgeschreven. De onderzoekers van deze studie zijn ervan overtuigd dat veel meer mensen met de ziekte van Parkinson voordeel kunnen hebben bij deze behandeling.
Genezen van de ziekte van Parkinson is niet mogelijk. Wel kunnen we alle beschikbare kennis en medicijnen inzetten om de kwaliteit van leven goed te houden. De CHEVAL-studie wil ervoor zorgen dat iemand met deze ziekte nog heel lang thuis kan blijven wonen. Medicijnen moeten alleen worden gegeven als ze hun waarde hebben bewezen. Daarom is dit project ook belangrijk.
Wat wordt er van mij verwacht?
Alle deelnemers aan het onderzoek loten voor een behandeling met het werkzame medicijn of een imitatie (placebo). De capsules zien er in beide gevallen hetzelfde uit. Op deze manier kan het effect op de visuele hallucinaties eerlijk worden vergeleken tussen de twee verschillende groepen. Als deelnemer neem je iedere dag tweemaal een capsule in, gedurende een periode van twee jaar. Alleen over zo’n lange periode is de ontwikkeling van visuele hallucinaties goed te onderzoeken. Intussen blijf je gewoon onder controle en word je op dezelfde manier behandeld als wanneer je niet zou meedoen.
Behalve het innemen van de capsules, bestaat het onderzoek uit vijf metingen door een onderzoeker bij jou thuis. Daarnaast vul je vier keer per jaar een vragenlijst in.
Wat heb ik eraan?
Jijzelf misschien niets. Je doet mee om te helpen bij de ontwikkeling van kennis rond de ziekte van Parkinson. Zoals anderen hebben bijgedragen om de behandeling die jij vandaag de dag krijgt mogelijk te maken.
Daarnaast kan het een voordeel zijn dat je extra wordt gevolgd door een team met een gespecialiseerde verpleegkundige en een neuroloog. Verder kan een voordeel zijn dat je mogelijk behandeld wordt met een medicijn dat voor anderen pas in een later stadium van de ziekte beschikbaar komt.
Meedoen?
Nieuws
Resultaten onderzoek naar medicijn voor hallucinaties
Vroegtijdig einde van de CHEVAL-studie